با ابگیری سد چمشیر؛ بخشی از تاریخ ایران غرق می شود
سد چمشیر در ۲۵ کیلومتری دوگنبدان قرار داد و قرار است به زودی آبگیری آن شروع شود اما مساله نگران کننده برای باستان شناسان، فرضیه وجود برخی آثار باستانی در محوطه سد چمشیر می باشد.
باستان شناسان بر این باورند که در آثار باستانی وجود دارد که فرضیه استقرار فصی زمستانی، تفرج گاه یا دسکره ساسانی را در این منطقه مطرح می کنند. این فرضیه از آنجا نشات گرفته است که کاوش های باستان شناسی در این محوطه آثاری با قدمت بیش از ۱۶ تا ۱۰ هزار سال از دوره های فراپارینه سنگی و نوسنیگ عیلام میانه و اسلامی را به اثبات رسانده است.
در پی همین کاوش ها بود که در سال ۱۳۹۶ کاوشگران استقرارگاه های موقت زیادی متعلق به عشایر کوچ رو در این محوطه را شناسایی کردند.
به گفته محمدتقی عطایی ـ سرپرست هیات فصل اول گمانهزنی نجاتبخشی ـ کهنترین شواهد بهدست آمده از حوضه آبگیر سد چرمشیر در شهرستان گچساران به دوره «فراپارینه سنگی» ـ در حدود ۱۶ هزار تا ۱۰ هزار سال پیش ـ مربوط میشود. سپس با وقفهای طولانی، شواهد اندکی از استقرارگاهی از اواخر دوره نوسنگی بهدست آمده که متعلق به شش هزار سال قبل است. از دیگر کشفیات باستانشناختی در محدودهی این سد میتوان به استقرارگاهی از دوره «عیلام میانه» اشاره کرد که دارای هر دو سنت سفالگری شوشانی و انشانی است. اگرچه چند دژ و قلعه از دورهی پسا-هخامنشی و ساسانی اهمیت این محدوده را در دورههای مذکور نشان میدهند اما اوج توجه به این منطقه در قرون میانه اسلامی بوده که نشان از تراکم جمعیتی بالایی در منطقه دارد.
نظر این باستانشناس بر آن بود که محدوده سد «چمشیر» قابلیت بالایی برای پاسخگویی به برخی از مبهمترین مسائل باستانشناسی ایران درباره کوچنشینان دورههای مختلف خواهد داشت.
با وجود آنکه در گمانهزنیهای اولیه ۱۲۰ محوطه باستانی در حوضه آبگیر سد چمشیر شناسایی شد، اما کاوشهای نجاتبخشی فقط در بخشی از این محوطهها انجام شد. در آخرین کاوش که تیرماه ۱۴۰۱ آغاز شد به چهار متخصص باستانشناسی ۳۴ روز فرصت داده شد تا کاوشهای نجاتبخشی و مستندنگاریها را تکمیل کنند.
سعید امیرحاجلو ـ سرپرست هیأت باستانشناسی کاوش محوطه تاریخی شماره ۱۰۶ در حوضه آبگیر سد چمشیر ـ اکنون گزارشی از آخرین نتایج کاوش در این محوطه باستانی ارائه کرده است که براساس یافتههای کاوشگران، گفت: در مطالعات فاز میدانی و کاوش محوطه ۱۰۶، شواهدی از جمله ساختارهای معماری سنگی، قطعات سفال دوران ساسانی تا سدههای میانی اسلامی، اشیاء سنگی و شیشهای شناسایی و مستندنگاری شد.
او افزود: بر پایه تقدّم و تأخر ساختارها، عمق پیدایش ساختارها، شیوه ساختوساز، اختلاف پهنای دیوارها، نوع مصالح و مواد فرهنگی در لایههای همسطح، به نظر میرسد نخستین دوره معماری در این محوطه، متعلّق به دوره ساسانی است که بازسازیهایی را در دو فاز نشان میدهد و ساختارهایی منظم با قلوهسنگ، ملات گچ و اندود گچ شکل گرفته است.
استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه تربیت مدرس همچنین اظهار کرد: درباره چیستی و نوع استقرار در محوطه ۱۰۶ در عصر ساسانی، با توجه به کیفیت ساختارهای معماری، چشمانداز جغرافیایی پیرامون محوطه و وجود دو استودان در صخرههای جنوبی مشرف به محوطه، میتوان فرضیههای استقرار فصلی زمستانی، تفرّجگاه یا یک دسکرة ساسانی را مطرح کرد.
این باستانشناس افزود: پس از آن، جوامع نیمه یکجانشین در سدههای میانی اسلامی، به ساختوساز روی دیوارهای کهنتر اقدام کردهاند. ساختارهای سنگی با ملات گل، چیدمان نامنظمتر و پهنای متغیر دیوارها به این دوره از استقرار تعلّق دارند.
امیرحاجیلو یادآور شد: کاوش محوطه تاریخی شماره ۱۰۶ در محدوده آبگیر سد چمشیر در شهرستان گچساران در قالب طرح ارتباط با جامعه و صنعت و بر اساس تفاهمنامهای میان دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگاه میراث فرهنگی انجام شد و فاز میدانی آن با هدف «نجاتبخشی و مستندنگاری شواهد باستانشناختی منقول و غیرمنقول به منظور شناخت ویژگیهای فرهنگی، تبیین کاربریها، گاهنگاری و حفاظت از آثارِ قابلِ حفاظت محوطه» به اجرا درآمد.
این باستانشناس افزود: در فاز کتابخانهای و نظری، مطالعاتی با هدف «تبـیین اهمیت و جایگاه محوطه در سلسله مراتبِ استقرارهای نواحی پیرامون رودخانه زهره و تبیین الگوهای معیشت جوامع محلی در این ناحیه در دوران ساسانی و اسلامی» در دست انجام است و بر اساس آن تفاهمنامه، تا اردیبهشت ۱۴۰۲ در جریان خواهد بود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کهگیلویه و بویراحمد نیز اخیرا گفته است که ۲ قلعه پادگان از دوره ساسانی در محدوده سد چم شیر کشف شده است.
سعید طالبیپور، اظهار داشت: به دنبال تصویب طرح ایجاد سد در منطقه چم شیر شهرستان گچساران و هم مرز با استان فارس در دولت نهم در دو فصل در سالهای ۸۶ و ۸۷ کار بررسی باستان شناسی محدوده دریاچه سد توسط تیمی از پژوهشکده باستان شناسی کشور و به سرپرستی اقای سراقی انجام پذیرفت.
وی عنوان کرد: در این بررسیها تعداد زیادی محوطه و بنا شناسایی شد که از این تعداد بخشی در استان فارس و بخشی در کهگیلویه و بویراحمد بود.
طالبیپور ابراز کرد: از این تعداد ۱۵ محوطه مهم انتخاب و از نیمه دوم دهه ۱۳۹۰ خورشیدی کار کاوش باستان شناسی برروی این محوطهها توسط تیمهایی از موسسه باستان شناسی کشور شروع شد.
وی خاطرنشان کرد: در مجموع تاکنون ۲۰ فصل کاوش باستان شناسی در این محوطهها صورت گرفته که حاصل آن پیدا شدن استقرارهایی از دوران تاریخی و اسلامی در این بخشها است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کهگیلویه و بویراحمد افزود: کشف ۲ قلعه پادگان از دوره ساسانی و همچنین استقرارهای عشایری از مهمترین یافتهها بوده و به دلیل عشایری بودن اکثر محوطه یافتههای فرهنگی باستانی (شی) مهمی کشف نگردیده است
طالبیپور یاداور شد: تعدادی از محوطه که در بیرون از محوطه دریاچه سد است که بعدا مورد کاوش قرار خواهد گرفت.
وی خاطرنشان کرد: هم اکنون چند تیم کاوش در حال فعالیت در سد چم شیر هستند که با اتمام کار آنها دیگر مشکل خاصی وجود ندارد و فقط مابقی مکانهایی که باید کاوش شوند در بیرون از مخزن سد هستند.// علی عباسی