آمارهای غیر واقعی ؛ بلای جان توسعه استان

سالیان درازی است که موضوع آمارهای غیر واقعی و ترسیم های غلط از توسعه شهری و استانی بلای جان رشد و پیشرفت استان کهگیلویه و بویراحمد شده است.
فراموش نمی کنیم که در چند سال گذشته بود که اعلام گردید که استان کهیگلویه و بویراحمد در زمره استانهای برخوردار قرار گرفت و مزایای کم برخورداری از کارمندان مشغول خدمت در استان کسر گردید.
اعلام برخوردار شدن استان کهگیلویه و بویراحمد ناشی از اطلاعات و آماری بود که از سوی متولیان امر و مسوولین وقت به مرکز و تهران اعلام گردید و هر گاه گوشه ای از این آمار اعلام می شد شوک عجیبی در جامعه رسانه ای استان نمایان می شد.
این آماهای عجیب از اشتغال، تولید، کاهش آمار بیکاران و … گاه و بیگاه داد همه را در می آورد و البته که افکارعمومی هیچگاه این آمارها را قبول نداشت اما آنچه که به جایی نرسد فریاد است.
هر چند که رسانه ها در زمان های متفاوت فریاد می زدند که در ثروت و منابع طبیعی و خدادادی در رتبه های بالای جدول کشوری قرار داریم اما در شاخص های توسعه ای ردیف های آخر و در بسیاری موارد رتبه آخر به ما تعلق دارد باعث می شد خاطر منور برخی از مدیران و متولیان مکدر گردد و برخی ها این یادآوری ها را به منزله چوب لای چرخ توسعه استان می نامیدند و به هر طریق ممکن سعی در گوشه گیر نمودن رسانه های منتقد داشتند.
همین نگاه مدیران بود که حتی در زمان حضور مسوولان کشوری در استان و به ویژه در شهر یاسوج  مسیرهایی را برای تردد آنها مشخص می کردند که از بهترین نقاط شهری و خیابانی بود که ساخت و سازهای به روز و تردد خودروهای نسبتا لوکس را در منظر میهمانان نمایان می کرد و این ذهنیت را به وجود می آورد که همه نقاط استان اینگونه است و وضعیت کهگیلویه و بویراحمد آنگونه که هم می گویند بد نیست و این باور در تخصیص اعتبارات و توجه به زیرساخت های استان در مرکز قطعا موثر بود و نگاه متولیان را در تخصیص اعتبار و پروژه های عمرانی به سمت سایر استانها می چرخاند.
بارها رسانه ها نسبت به اشتباه بودن این رویه تذکر داده اند اما موثر واقع نگردید و باعث نشد تا متولیان و برنامه ریزان کوچکترین توجهی به نقدها داشته باشند و همیشه نگاه «توطئه ای در کار است» و «کسانی می خواند آبروی استان را ببرند» را ملکه ذهنشان کرده بودند.
این وضعیت تنها به سفر و بازدید متولیان و مسوولان کشوری ختم نمی شد حتی در برگزاری مراسمات مثلا در مدارس استان با حضور مسوولان استانی نیز همین رویه در پیش بوده و هست به طوری که هر گاه مراسمی داشتند و یا زنگی را می خواستند به صدا در بیاورند، مدیران آموزش و پرورش استان و شهرستان ها نیز بهترین مدارس خاص در مرکز شهر را مد نظر قرار می دادند تا مراسمات در فضایی مناسب برگزار شود.
یادمان نمی رود حتی نشست های مربوط به آسیب های اجتماعی را بیشتر در مرکز شهر برگزار می کردند تا رنج سفر به مدارس حاشیه شهر که شاید به ۱۰ کیلومتر نیز نمی رسید را به مسوولین و مدعوین ندهند و همین امر سبب می شد تا همانند کسی که از دور دستی بر آتش داشته باشد موضوعاتی که بیشتر مربوط به دانش آموزان مدارس حاشیه شهر بود در مدارس مرکزی و منتخب بررسی!! و سپس به فراموشی سپرده شود و صرفا خبربرگزاری نشست و انتشار اخبار آن در رسانه ها برای ارایه بیلان کاری مد نظر قرار می گرفت.
اما امروز مدیر کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان موضوعی را مطرح و رسانه ای کرد که رسانه های استان را بار دیگر در شوکی عجیب فرو برد.
سید رضا حسینی نیک می گوید میانگین سرانه آموزشی در استان حدود پنج مترمربع است اما در وزارت آموزش و پرورش ۸.۲ متر مربع ثبت شده است.
وی این وضعیت را ناشی از آمارهای غیر واقعی می داند و معتقد است که با این آمار غیرواقعی، استان برخورداری محسوب شده و از پشتیبانی لازم محروم هستیم.
آمارها می گویند ۱۷۲ هزار دانش آموز در استان کهگیلویه و بویراحمد مشغول به تحصیل هستند و طبق سرانه آموزشی باید یک میلیون و ۳۹۴ هزار متر مربع فضای آموزشی وجود داشته باشد اما مدیر کل توسعه و تجهیز مدارس استان میزان واقعی فضای آموزشی در استان را قریب به ۸۰۰ هزار متر مربع عنوان می کند و بر همین اساس است که حدود ۴۰۰ هزار متر مربع کمبود فضای آموزشی در استان وجود دارد.
در واقع استان کهگیلویه و بویراحمد به لحاظ استاندار و کیفیت امکانات آموزشی جزو ۱۵ استان آخر کشور است در حالی که بر اساس آمار اشتباه سرانه آموزشی استان، جزو ایده آل ترین مراکز آموزشی کشور محسوب می شود و در سرانه آموزشی جزو سه استان برتر کشور و از جمله استانهای برخوردار قلمداد می شویم.
این در حالی است که کهگیلویه و بویراحمد جزو ۱۰ استان آخر کشور قرار داد و حتی از نظر مدارس سنگی ناایمن اولین استان کشور و مدارس کانکسی جز ۱۰ استان اول کشور می باشد. همین آمارهای اشتباه و غیر واقعی است که باعث می شود در بحث فضاهای آموزشی با کم توجهی مسوولین کلان کشوری روبرو شویم.
البته این اشتباه آنگونه که حسینی نیک می گوید احتمالا از آنجا ناشی شده است که فضاهای ورزشی یا حیاط مدارس و فضای باز هم جزو فضای آموزشی محاسبه شده است در صورتی که در تعریف فضای آموزشی، فضایی که صرفا دانش آموز در آن تحصیل می کند را شامل می شود و سرویس بهداشتی و فضای سرایداری و حیاط و.. محاسبه نمی شود.
حسینی نیک که خود بهتر از هر کسی وضعیت سرانه فضای آموزشی استان را می داند می گوید: «سرانه آموزشی در شهریاسوج، حدود سه متر مربع است، چرا که یاسوج شهری مهاجرپذیر و مشکلات عدیده ای در خصوص کمبود فضای آموزشی دارد» و اضافه می کند که « ۷۶۶ مدرسه ناایمن در کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد که شامل مدارس سنگی، کانکسی، مدارس آجری بالای ۲۵ سال هستند که بحران مکان های آموزشی ما، اول در شهر بویراحمد است دوم در مناطقی که مدرسه ناایمن بالای ۱۰ نفر دانش آموز دارد.»
وی تاکید کرد: مطابق با آمار اعلام شده آموزش و پرورش استان، ۲۱۵ مدرسه در سطح استان، فاقد سرویس بهداشتی است، همچنین مدارس فاقد انشعاب حدود ۳۰۰ مدرسه است.
حال با این شرایط باید گفت که آمارهای غیر واقعی بلای جان رشد و توسعه استان کهگیلویه و بویراحمد شده است و می طلبد تا متولیان و مسوولین امر با دقت، حساسیت و واقع بینی نسبت به ارایه آمارهای مختلف به مرکز همت گمارند و بیش از این مانع توسعه و رشد استان نشوند. // همت الله دانش